Πώς αντιμετωπίζεται σήμερα η ανδρική υπογονιμότητα;
Τα περισσότερα από τα ζητήματα γονιμότητας που αντιμετωπίζουν οι άνδρες είναι σήμερα θεραπεύσιμα. Στοχευμένες αλλαγές στον τρόπο ζωής, η ακολούθηση ορμονοθεραπείας ή ενδεδειγμένες χειρουργικές επεμβάσεις, μπορούν να βοηθήσουν στην αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος.
Ωστόσο, για ένα σημαντικό ποσοστό η αιτία δεν είναι αναγνωρίσιμη. Η ιδιοπαθής, και εν πολλοίς ανεξήγητη, υπογονιμότητα, αφήνει επί του παρόντος τους ασθενείς με μόνο μία επιλογή: τη χειρουργική ανάκτηση σπέρματος.
Η εν λόγω διαδικασία συνίσταται στο χειρουργικό άνοιγμα των όρχεων και την αναζήτηση βιώσιμου σπέρματος για χρήση σε τεχνολογίες υποβοηθούμενης αναπαραγωγής, όπως η εξωσωματική γονιμοποίηση. Ωστόσο, η επιτυχία δεν είναι εγγυημένη.
Εκτός από το σωματικό και συναισθηματικό της κόστος, για αμφότερους τους συντρόφους, επιπρόσθετα επιβαρύνει το αναπαραγωγικό σύστημα της γυναίκας, μέσα από φαρμακευτικές –και όχι μόνο– διαδικασίες γονιμότητας. Εάν αποτύχει, η μόνη επιλογή που απομένει είναι η χρήση σπέρματος δότη ή η τεκνοθεσία, αφήνοντας πολλούς άνδρες χωρίς τη δυνατότητα να αποκτήσουν βιολογικό απόγονο.